Bazylika Superga została zlecona przez Amedeo II Sabaudii: została zaprojektowana przez Filippo Juvarrę w 1717 r. I ukończona w 1731 r. Została zbudowana w celu wypełnienia ślubu złożonego Dziewicy Maryi - której kaplica jest poświęcona na wzgórzu - przez Książę w przeddzień zwycięstwa nad Francuzami, którzy oblegali miasto, we wrześniu 1706 r. W krypcie można zwiedzić część dinozaurów Savoy.

Ciekawostka: ładna stara linia kolejowa z Sassi zabierze Cię na wzgórze Superga, gdzie możesz podziwiać jeden z najpiękniejszych widoków ze wzgórz Turynu.

Z centrum miasta (około 10 kilometrów od Piazza Castello o wysokości 239 metrów), idziemy wzdłuż rzeki Po, a następnie wspinamy się w prawo na pagórkowatej drodze z panoramicznymi widokami lub lepiej nadal, z dna Corso Casale w Borgata Sassi, aby dostać się na wzgórze Superga o wysokości 670 metrów po 16 minutach jazdy. Wzgórze jest drugim co do wielkości po Turynie z wysokości 715 metrów Faro della Maddalena. W ubiegłym stuleciu podróż często kończyła się na wozach i wózkach mułowych wynajmowanych w Corso Casale, gdzie obecnie stoi restauracja Il Muletto (skąd nazwa).

Widok z dużego placu przed świątynią jest wyjątkowy, zwłaszcza o zmierzchu, kiedy można dostrzec progresywne skrzydła świątecznego chóru wielkich Alp w tle zacienionego miasta. To uczucie zostało podkreślone przez osobistości takie jak Jean Jacques Rousseau i Napoleon, Stendhal i Le Corbusier. Za bazyliką panorama otwiera się na wzgórza Monferrato.

2 września 1706 r. książęta Vittorio Amedeo II i Eugenio z Savoy wspięli się na wysokie wzgórze, by obserwować pozycję francusko-hiszpańskiej armii, która oblegała miasto przez cztery miesiące i złożyła ślub poświęcić miejsce Świętej Matce Łaski dla wyzwolenia Turynu. Ślub, który polegał na zobowiązaniu do zbudowania wielkiego kościoła na tym samym wzgórzu w przypadku zwycięstwa nad Francuzami, został złożony przed drewnianą figurą Matki Boskiej, obecnie przechowywaną w kaplicy, która dokładnie odtwarza zburzony kościół. zrobić miejsce dla Bazyliki. Ślub jest również celebrowany na fresku i obrazie w kościele św. Cristiny na Piazza San Carlo w Turynie. Po ogromnych operacjach usunięcia banku, aby obniżyć czubek wzgórza o około 40 metrów i stworzyć wystarczająco płaską powierzchnię do budowy świątyni na wysokości około 670 metrów, rozpoczęto budowę fabryki bazyliki 20 lipca 1717 roku na projekcie wielkiego architekta Filippo Juvarra. Kościół, choć wciąż nie do końca wykończony, poświęcił Carlo Emanuele III 5 listopada 1731 r. (14 lat później). Jego plan jest okrągły i wystaje ku przodowi z imponującymi pronaos wspartymi na ośmiu kolumnach korynckich, do których prowadzi uroczysta klatka schodowa.
Bazylika ma 75 metrów wysokości od poziomu ziemi do końca krzyża, ma 51 metrów długości i 34 metry szerokości. Wnętrze uzupełniają bogate kaplice ozdobione sztukateriami, marmurami i cennymi rzeźbami i obrazami. Płaskorzeźba przedstawiająca błogosławionego Amedeo Savoy i bitwę pod Turynem z 1706 r. Bernardo Camettiego (1773) na ołtarzu głównym jest dość godna uwagi. Wysoka kopuła dominuje nad otaczającym krajobrazem między dwiema 60-metrowymi dzwonnicami zainspirowanymi przez Borrominiego.
Zespół bazyliki był zorientowany wzdłuż osi drogi do Francji (dzisiejsza Corso Francia). Interesujący jest wewnętrzny pokój klasztorny papieży z obrazami przedstawiającymi wszystkich papieży.

Krypty bazyliki zawierają wielkie mauzoleum z grobowcami władców Savoy z Vittorio Emanuele II do Carlo Alberto (z wyjątkiem Carlo Felice, który jest pochowany w opactwie Altacomba) i innych 50 książąt i księżniczek, które to cały dom członków Sabaudzkich, którzy zmarli po 1732 r. Vittorio Emanuele! II, pierwszy król Włoch, został pochowany w Panteonie Rzymu. Dwaj inni skromniejsi i skromniejsi kościoły turyńskie, choć nie mniej ważne dla historii oblężenia 1706 r. I Włoch, są idealnie związani z tą bazyliką: kościół Madonny della Salutue i kościół Nostra Signora della Salute (na ulicy i aleja o tych samych nazwach). Klasztor kapucynów przynależny do kościoła Madonna di Campagna stał się kwaterą główną armii francuskiej. Jego dachy były używane przez dowódców wojskowych do obserwowania prac obronnych oblężonego Turinii, a teren był teatrem krwawych spotkań.
Kościół Nostra Signora della Salute znajduje się niedaleko dawnego kościoła w Borgo Vittoria