Villa Abegg, nazwana tak na nazwisko jednego z najnowszych właścicieli prywatnych, ale znana również jako Vigna di Madama Reale, to barokowy budynek mieszkalny położony na wzgórzu Turynu.

Pierwotnie była to skromna mała willa położona w środku winnicy należącej do prawnika hrabiego Ludovico Tesauro. Villino i winnica zostały zakupione w 1622 r. Przez małżonkę Vittorio Amedeo I z Savoy, Christine z Bourbon-France, znaną jako „Madama Reale”. Pod koniec lat 40. Cristina zleciła architektowi karmelitów, ojcu Andrei Costagucie, budowę nowego budynku. Willa została zburzona, a ojciec Costaguta, który później zastąpił Amedeo di Castellamonte, miał prawdziwy pałac zbudowany w latach 1648–1653 na jego projekcie, składającym się z centralnego korpusu i dwóch bocznych skrzydeł, wokół których zastąpiono winnicę piękny park z ogrodem, zadrzewioną aleją, stawami rybnymi i pergolami. Ulubieniec Cristiny, hrabia Filippo San Martino di Agliè, również współpracował przy projektowaniu dekoracji pokoi. Cristina wybrała go na swój dom od 1653 r. Aż do śmierci, która miała miejsce dziesięć lat później.
Po śmierci Cristiny willa stała się rezydencją kochanków jej syna, Carla Emanuela II Sabaudii, markizy Cavour Marii Giovanny z Trecesson i Gabrielli z Mesmes de Marolles, hrabiny Lanze.
Zmarł Carlo Emanuele, wdowa Maria Giovanna Battista z Savoy Nemours, matka Vittorio Amedeo II (przyszłego króla Sycylii, a następnie króla Sardynii, a także księcia Sabaudii), zwana także „Madama Reale”, sprzedała willa w 1679 roku w Ospedale di Carità, z której została wykupiona dopiero pięć lat później przez jego syna Vittorio Amedeo.
Zainstalowano tam „Contessa di Verrua” (Jeanne Baptiste d'Albert de Luynes), kochankę Vittorio Amedeo, która dała już dwóm nieślubnym synom, którzy pozostali tam do 1703 roku, kiedy to zajęli ją wielcy kontyngent wojskowy.
Używany jako reprezentacyjny pałac do około 1707 roku, został ponownie zakupiony przez Szpital Miłosierdzia, który w 1724 roku sprzedał go pewnemu Buscaglione, sekretarzowi byłego kochanka Carlo Emanuele II, Gabrielli di Mesmes de Marolles, który odsprzedał go wkrótce do Misjonarzy Zgromadzenia św. Wincentego a Paulo.
W 1797 r. willa została odkupiona przez Carla Emanuele IV, ale wkrótce potem, wraz z francuską okupacją Piemontu i wydaleniem Carlo Emanuele na Sardynii, willa została skonfiskowana jako dobro narodowe i była zamieszkana przez kilka lat rzadkością Paolina Borghese, siostra Napoleona Bonaparte i żona księcia Camillo Borghese, mianowana przez Napoleona na gubernatora Piemontu. Willa pozostawiona przez Paolinę zobaczyła, że ​​jej dwa skrzydła zostały amputowane.
Wykorzystana jako schronienie dla rannych wsi Napoleona, wraz z odbudową w 1814 roku willa wróciła do własności Savoys i Vittorio Emanuele. Sprzedałem ją pewnej Signorze Morelli w kolorze czerwonym; następnie przeszedł do rodziny Preverów, którzy przechowywali go przez długi czas, a następnie odsprzedawali go innym osobom prywatnym, aż w 1932 r. został zakupiony przez Wernera Abegga, menedżera firmy i patrona pochodzenia szwajcarskiego.
W willi jest cytowana operetka z 1667 roku, napisana pod pseudonimem Filippo d'Agliè, a przez CM Audiberti w jego pracy Regiae Villae z 1711 roku.
Dziś willa jest własnością gminy Turyn i znajduje się tam archiwum historyczne Compagnia di San Paolo.